Tegenwoordig zie je (bijvoorbeeld op social media) dat iedereen maar wat dingen post om ook online mee te doen… Meestal zijn het zaken die ze zelf belangrijk (denken te) vinden. Maar vaak zitten er maar weinig mensen op te wachten. Sterker nog ik vind het vaak zelfverheerlijking met een boel diarree.
Ook bedrijven doen hieraan mee. “We hebben vandaag product X geleverd voor klant Y…..” De mensen die dit soort dingen na 3 maanden nog liken blijken dan vaak, de klanten zelf, eigen werknemers of mensen die nauw verwant zijn aan het bedrijf.
Nu ga ik niet vertellen wat iemand niet of wel zou moeten doen. Maar volgens mij is er uit social media veel meer te halen door het net even iets anders te doen.
(OPR) echte verhalen…
Wat kunnen we leren van mensen zoals Hein van Kökkie? Voor wie hem niet heeft gekend. Hein was de kleurrijke uitbater van een horecagelegenheid in Luttenberg. Een echt dorpsfiguur. Ieder Sallands dorp had er vroeger wel een of twee. Denk aan Jantie van de Kikker, Kratt’n Henkie, Annie uut de Bochte, Teun de Neuze. Mensen die iedereen kent, die tot de verbeelding spraken. Ze gaven het leven kleur, deden de dingen net even anders en dat leverde vaak mooie verhalen op. Verhalen die als vanzelf lijken te worden doorverteld.
Zo ook Kökkies Hein de oude uitbater van een horecagelegenheid boven op de Luttenberg. Hij bracht diverse verhalen op de been door zijn eigen en unieke manier van bedrijfsvoering.
Eén anekdote over hem is dat hij zelf op het terras ging zitten tussen de klanten die hem (nog) niet kenden. Vervolgens ging hij hevige stampij maken dat het zo lang duurde met de bediening… “Woar blief die bediening toch??” Een paar minuten later! Nog bozer: “Wat is dit veur zake!!…” De mensen op het terras voelden zich wat ongemakkelijk en hadden niet in de gaten dat hij de uitbater was. Tot op het moment dat hij kwaad en erg hard riep:
“Ik pak het zelf wah en nem ok veur jullie wat met!! Wat wöl ie hem’? En ieje? 3 pilsies? Kump dr an! “
Waarop hij naar binnen liep en vervolgens terug kwam met 3 pilsjes voor de gasten. Rumoer alom!
Daarmee zorgde hij (wellicht bewust) maar wel oprecht, voor vermaak. Het was zijn humor. En de mensen op het terras vertelden door wat ze in Luttenberg hadden meegemaakt.
Ieder bedrijf heeft mooie verhalen
Nu is dit geen pleidooi om altijd maar allerlei paradijsvogels of mensen die het net even anders doen, op de voorgrond te zetten. Of zelf zomaar iets geks bedenken. Juist niet! Dat zou veel te makkelijk zijn.
Waar het mij om gaat is dat er vaak veel mooie verhalen, soms heel klein, te vinden zijn. Je moet ze wel willen zien. Uniekheid of het net even anders doen, is vaak belangrijk bij goede verhalen. Het gaat er volgens mij veel meer om dat de verhalen kloppend zijn. Oprecht en authentiek met de juiste toon. Dan wordt het herkenbaar. Zo ben ik ervan overtuigd dat iedere ondernemer een mooi verhaal heeft. Bijvoorbeeld hoe en waarom hij zijn bedrijf is begonnen.
Nog meer tips: Ga je verdiepen in mensen die jouw merkidentiteit, ofwel jouw waarden delen. Mensen met opvattingen, rituelen en gedragingen die passend zijn bij waar jullie voor staan. Die het net iets anders doen dan gemiddeld. En verbindt ze met verhalen.
Het mooie is, iedere organisatie heeft ze, je moet ze alleen wel zien en ze daarna een passend podium geven.
Wat zijn de mooie verhalen rondom jouw bedrijf of organisatie?
Ga op zoek, verbind het aan mensen en geef die een podium. Dat zorgt dat erover gepraat gaat worden. Mensen praten niet over bedrijven, wel over mensen. Dat geeft mooie verhalen die automatisch worden doorverteld!